Henk Overdijk is de grote winnaar van de 32e editie van het Groninger Studenten Cabaret Festival. Hij won voor zijn programma Zijn we al begonnen zowel de Juryprijs als de Persoonlijkheidsprijs. De jury vond Overdijk een innemende performer die ‘een universeel thema erg geestig en spectaculair uitwerkt’. Hij liet medefinalisten Tijmen Dokter en Melise Yazgili met lege handen achter. Want ook de toeschouwers vonden Overdijk het best en kenden hem de Publieksprijs toe.

De finale-avond in de uitverkochte Groninger Stadsschouwburg werd geopend door Tijmen Dokter met het programma Mijn strijd. De vierentwintigjarige student Geschiedenis deed dat in een decor van legergroene kisten en jerrycans, met een gefloten versie van het soldatenliedje ‘Lili Marleen’. Daarmee liet hij direct geen enkel misverstand over zijn onderwerp bestaan: hij gaat het hebben over de oorlog. En dan vooral de Tweede Wereldoorlog. Zeker een dappere keus, want welke op de lach beluste student zou daar naar nu op zitten te wachten? Maar wonder boven wonder komt hij ermee weg. Alsof het grote podium zijn natuurlijke habitat is pakt Dokter vanaf het begin de zaal in met zijn oorlogsverhalen.

Zijn programma is bijzonder origineel. Direct in het begin al legt hij de link naar het publiek door te vertellen dat hij zich op een zeker moment realiseerde dat die soldaten even oud waren als hij. Dokter gaat niet voor de grote lach. Het is des te knapper dat hij erin slaagt een half uur de aandacht van de zaal vast te houden. Geen prijs, wel een grote belofte.

Met Henk Overdijks Zijn we al begonnen komen we op bekender terrein. De vierentwintigjarige Fries, die Sociaal Werk in Groningen studeert, afficheert zich als een middelmatig type. ‘Een vijf-en-een halfje, de kom soep als je honger hebt’. Hij wil wel maar kan eigenlijk niks. Een lulletje rozenwater dat gebukt gaat onder een strenge opvoeding. Totdat hij het heft in eigen handen neemt. In een schitterende monoloog zet hij in een ruzie met zijn ouders alle argumenten in waarmee zij hem ooit om de oren sloegen. Een heerlijke omdraaiing met onverwachte gevolgen. Als hij daarna terugkomt met een hilarisch dansje waarin hij een tissue-doos als voorbinddildo gebruikt is het pleit eigenlijk al beslecht. Hier kan deze avond niemand tegenop.

Aan Melise Yazgili wacht dan nog de ondankbare taak de avond te besluiten. Maar haar programma Schandalige hoer is te onevenwichtig om veel indruk te maken. Materiaal heeft ze genoeg, als in Veendam opgegroeide dochter van twee Koerdische ouders, maar in haar performance hinkt ze teveel op twee stijlvormen: cabaret en stand-up. Het gaat echt mis als ze volkomen onverwacht, na een aantal persoonlijke verhalen over haar jeugd, ineens tekeergaat tegen carnaval. Dat is jammer, want je vermoedt dat Yazgili veel meer te vertellen heeft.

De jury van deze editie bestond uit Carlijn Sonneveldt (programmeur van Luxor Rotterdam), Eveline Mol (Cameretten), Mike Peek (recensent bij Het Parool) en Paul Haenen (acteur/theatermaker). De drie finalisten gaan in het nieuwe jaar samen op tournee door het land.

Emma van Dijk