‘Schrijf maar eens over de wereld zonder kunst. Als er woorden voor zijn kunnen we misschien overbrengen wat er zou gebeuren als de hele boel plat ligt’, die schrijfopdracht gaf actrice Malou Gorter als grapje aan toneelschrijfstudent Melissa Knollenburg na de solidariteitsavond van 2 maart. Ze werkten op dat moment samen aan Leedvermaak Trilogie bij HNT. Nu leek die schrijfopdracht Knollenburg ineens erg relevant geworden en dit weekend schreef ze dit gedicht af.

En nog #2
aan Malou Gorter

Dit land vol schimmen van verstomde personages
vol van plannen die voor onbepaalde tijd zijn lamgelegd
draagt de sporen van performers die niet op kwamen

Precies om vier uur klinkt in de stad geklater
er valt een droom in duigen
En daarbuiten – iets gaat zijn gang.

In onze handen lekken pennen nog ongekookte woorden
onverteerbare zinnen – De kast puilt ervan uit
en toch zijn er altijd meer in voorraad nodig

Het leegstaande theater verandert in een herberg
voor scènes die nog high zijn van hun eerste lezing
zij slapen hun roes uit op het tweede balkon

En nog altijd klinkt daar het warmlopen van spitzen
het trainen van de banden in een stemoefening

En nog galmt de koorzang door spookachtig lege zalen
trillen snaren in de piano zonder bespeler die ze raakt

En nog dagelijks slaat een boek haar eigen bladzijdes om
wachtend op een lezer die aanraakbaar durft te zijn

Wij zien slechts een fractie van van de toekomst niets verwachten
van je koest houden uit respect voor het leven van een ander
van hopen dat er morgen nog een daarbuiten is

Dit is de wereld zonder kunst
Ze is onder narcose

Terwijl zij wacht op de dag dat ze bij bewustzijn mag komen
verplaatst de staande ovatie zich van theater naar op straat
naar balkons en open ramen
applaus klinkt vanuit huizen waar verhalen schuilen voor
nog tot stand te komen personages
die in een tragedie kruipen voor in de toekomst volle zalen

Ze wachten op het ensemble dat oprent
voor de derde buiging.

Melissa Knollenburg

Foto: Gordon Meuleman