We moesten een kaartje kopen, er stonden geen microfoons in de zaal en het licht in de Stadsschouwburg Amsterdam ging uit. Het tekende de sfeer van het Theaterfestival/NRC-debat. Het forum spreekt en de zaal mag luisteren. De zaal protesteerde en het licht ging weer aan.

Schouwburgdirecteur Melle Daamen gaf op heldere wijze toelichting op zijn stelling op de voorpagina van NRC Handelsblad: ‘Er zijn teveel kunstgroepen in Nederland.’ De zaal, grotendeels gevuld met kunstenaars en kunstondersteunenden, moest vervolgens machteloos toezien hoe de rest van het forum de stellingen van Daamen nauwelijks bekritiseerde. Henk van Os beschermde Daamen door vast te stellen dat deze geen bezuinigingen voorstelde. Hans Waege (Rotterdams Philharmonisch Orkest) ging zich te buiten in een eindeloos abstracte uitweiding over de maatschappelijke legitimatie van kunst. De enige kunstenaar in het forum, Casper Nieuwenhuis (Likeminds), vond dat hij een parabel over staartstokjes moest voorlezen. De beide vrouwelijk kunstbonzen in het forum vonden dat ze niet moesten argumenteren en economische cijfers waren al helemaal taboe. Zij wilden alleen maar positief spreken over de maatschappelijke waarde van de kunsten.

Allemaal aardig, maar de aanwezige kunstenaars in de zaal wilden Stadsschouwburg-directeur Melle Daamen met argumenten en cijfers te lijf. Voorzitter Paul Steenhuis (NRC kunstredactie) probeerde dat de kop in te drukken door te stellen dat er alleen maar vragen gesteld mochten worden. Gelukkig hield niemand zich daaraan en kwam er alsnog van verschillende kanten scherpe repliek op Daamen.

Na afloop zat de zaal met gemengde gevoelens. Het was voor de aanwezige kunstwereld frustrerend om te zien dat er niemand  in het forum was gevraagd die op basis van argumenten de stellingen van Daamen hard en zakelijk van kritiek kon voorzien en alternatieve perspectieven kon schetsen. Jammer van een falend NRC-debat met onvoldoende kwaliteit.

Foto: Michiel Goudswaard