Educatiemaker Lejo De Hingh is afgelopen zondag overleden. De voorbije veertig jaar liet hij bij verscheidene Haagse gezelschappen duizenden jongeren mee toneel maken. Hij is 66 jaar geworden.

Lejo De Hingh was een van de grondleggers van educatieve diensten bij theatergezelschappen. Na zijn studie aan de Academie voor Expressie door Woord en Gebaar in Utrecht, waar hij ook zijn latere vrouw Klette ontmoette, werd hij in 1980 speldocent bij de Haagse Comedie. Hij stond er aan de wieg van veel educatieprojecten rondom de voorstellingen van het gezelschap. Hij gaf workshops, rondleidingen, maakte informatiemappen voor docenten en improvisatievoorstellingen met jongeren in het toenmalige HOT-Theater en op scholen. In 1986 werd hij theaterdocent bij het door collega’s opgerichte Haagse jeugdtheatergezelschap Peter Pan Produkties, dat de educatie van de Haagse Comedie overnam.

Na een kort uitstapje als acteur bij een jeugdtheatergezelschap in Utrecht, keerde hij in 1990 als educatiemedewerker terug naar Het Nationaal Toneel (opvolger van de Haagse Comedie), dat later weer zou fuseren tot Het Nationale Theater. In de beginjaren van het gezelschap vormde hij een duo met Lex Prinzen. Later bestierde hij de afdeling alleen en weer veel later, toen er een jeugdtheatertak ontsproot aan het gezelschap, was hij de inspirerende aanjager van een groep jonge honden.

De laatste jaren had De Hingh vooral een coördinerende rol bij het gezelschap en onderhield hij de contacten met docenten en educatieve diensten van theaters in het land waar HNT speelde en van gezelschappen die naar Den Haag afreisden.

Volgens het Het Nationale Theater heeft De Hingh in de 40 jaar dat hij als educatief medewerker in Den Haag werkzaam was tienduizenden kinderen, jongeren en volwassenen in aanraking gebracht met het toneel. ‘Zijn grote kennis van het theater vormde daarvoor de basis, maar het was zijn grote hartstocht voor het spelen en het transformeren waarmee hij keer op keer zijn tijdelijke pupillen voor zich wist te winnen. Enthousiasmeren kon hij als geen ander. Iedere groep op het eigen (leeftijds-) niveau aansprekend, maar nooit op de hurken’, schreef dramaturg Karim Ameur. ‘Hij zocht altijd naar een eigenzinnig randje’ vult educatiecollega Leo Sterrenburg aan. ‘Jongeren mochten zich uitspreken, ook op een lelijke manier. Als ze wilden vloeken of heel boos werden van een thema, dan liet Lejo dat gewoon gebeuren’.

De Hingh droeg ook zorg voor de archivering van het beeld- en marketingarchief van Het Nationale Theater. ‘Zonder zijn verzamelwoede zou de recente Haagse toneelgeschiedenis niet zo compleet aanwezig zijn geweest in ons archief’, aldus Ameur. Zelf was De Hingh volgens Sterrenburg al een ‘wandelend archief’. ‘Lejo wist alles. Ook de schouwburg kende hij van A tot Z. Hij hield van dat gebouw. Tijdens rondleidingen kon hij er ook fantastisch over vertellen. Zeker bij het monumentale draaitoneel onder het podium, dan bouwde hij de spanning theatraal helemaal op.’

Bovenal was De Hingh voor Sterrenburg ‘een van de allerliefste mensen van de hele wereld, die fotocompilaties maakte bij een jubileum of een gedichtje schreef als je niet naar de tandarts durfde.’

Op vakantie in Italië werd De Hingh getroffen door een hersenbloeding. Vorige week vrijdag werd hij vervoerd naar Nederland en opgenomen in Amersfoort. Zondag is hij in aanwezigheid van zijn gezin overleden.

De Hingh was getrouwd en had twee kinderen, Floris en transgender fotomodel en dj Valentijn. De Hingh zette zich ook jarenlang in voor ouders van gendervariante kinderen, onder ander bij vzw Bardache.

Op 23 september zou De Hingh met pensioen gaan bij Het Nationale Theater. De voorbereidingen voor een groots feest op het grote toneel in de Koninklijke Schouwburg waren al in volle gang. Morgen neemt het gezelschap er samen met de familie afscheid.