Hoe overleeft een onafhankelijke choreograaf in Nederland en wat is daarbij de rol van ondersteunende instellingen en coproducenten? Hoe kun je voorwaarden creëren die een werkelijk artistiek proces toelaten? TM spreekt choreograaf Keren Levi over vijfentwintig jaar werk en het niet aflatende gevecht om dat beetje ruimte dat er in Nederland is om minder voor de hand liggende dans te maken, goed te benutten.
De familievoorstelling De regels van Floor staat bol van de stereotypes en middelmatige humor. Spijtig, want de gelijknamige boekenreeks en televisieserie zijn ontzettend scherp en behoorlijk hilarisch. Gelukkig geeft Kees, Floors grofgebekte puberbroer (hij fokt en kut erop los) enigszins schwung aan de vijfenzeventig minuten durende rit. (meer…)
De nieuwe voorstelling van amateurtheatergroep Toetssteen De Regels van Rutte begint onweerstaanbaar met een waterval aan excuses, sorry’s, verontschuldigingen, het spijt mij’s, mea culpa’s en erkenning van alle fouten die door de verschillende regeringen-Rutte zijn gemaakt. Een record aan sorry’s per video: het tekent Mark Rutte in al zijn ongrijpbare charme. (meer…)
Gewoon práten, dat is wat Silvester Zwaneveld wil. En daar blijft het niet bij. Hij wil de mensen wakker schudden, laten zien dat we door alle regels ‘de basis zijn verloren’. Wat volgt is een show vol verontwaardiging. Een zorgvuldig opgebouwd systeem moet voorkomen dat er menselijke fouten worden gemaakt, en anders komen overheidsinstanties desnoods met een […]
