Op elk militair ereveld liggen slachtoffers van wie de naam niet bekend is. Soldaten die niet geïdentificeerd konden worden. Hun naamloze graf vertelt ons: degene die hier ligt, moeten we eren, al kennen we zijn naam niet. (meer…)
Hoe is het om als kindster op te groeien onder de voortdurende aandacht van camera’s? Kan je dan nog wel normaal doen? Kan je nog jezelf zijn of speel je jezelf? Speel je theater, alsof jezelf bent? Word je, ook als je van het podium af bent, ook niet geregisseerd? Meer nog, in hoeverre lopen ‘normale’ jongeren, mensen al dan niet geregisseerd door het leven? (meer…)
In de klasvoorstelling Blaaskaak wordt op wat voorspelbare wijze een lans gebroken voor kinderen die sociaal onwenselijk gedrag vertonen. Wat er onder de kinderen in het publiek gebeurt is minstens net zo interessant als de voorstelling zelf. (meer…)
Je zou misschien denken dat kinderen zich nog niet het hoofd breken over filosofische vragen. Maar niets is minder waar. Ook een kind van een jaar of acht kan al duizelig wakker liggen vanwege de vraag of het heelal eindig of oneindig is. (meer…)
Best wel jammer als je hier niet bij bent gaat niet alleen over ergens niet bij kunnen zijn, maar ook over ergens zijn waar je helemaal niet had willen zijn. Dat feestje waar je je verloren voelt, de vriendengroep waar je steeds net buiten valt, die theatervoorstelling waar je maar niet de vinger op kan leggen. (meer…)
Bodybuilding in het theater, zonder het belachelijk te maken, het is een niet voor de hand liggende combinatie. Danser en choreograaf Jotka Bauwens kreeg drie spelers zo ver om twee maanden aan bodybuilding te gaan doen, om vervolgens hun ervaringen op het toneel te brengen. Je begint aan bodybuilding om je zelfzekerder te voelen, maar kom je er niet kwetsbaarder uit? Dat proces wordt in Lijfbouwers wervelend getoond. (meer…)
Het is niet voor alle mensen even gemakkelijk om te weten wanneer en hoe je met andere mensen moet praten. En zeker ook niet voor alle kinderen. Ook voor de jonge Trixie in Milan Boele van Hensbroeks T-rex tirade is het lastig een balans te vinden tussen het delen van alles wat ze weet over dinosaurussen (en dat is veel) en ‘gewoon’ aanhaken bij sociale situaties. (meer…)
In Kind of Human wordt een jongen aan een AI-versie van zijn overleden zus voorgesteld, in het kader van rouwverwerking. Schrijver Vera Morina en regisseur Abdel Daoudi snijden op rap tempo complexe vragen aan over onze relatie met kunstmatige menselijkheid. (meer…)
