Theaterkrant - Het grootste theaterplatform van Nederland
Sem Anne van Dijk (1998) is toneelschrijver, scenarist en redacteur bij Eurovoix, een Engelstalig journalistiek platform over het Eurovisie Songfestival. In 2020 studeerde hij af aan HKU Writing for Performance. Nadien schreef hij stukken voor Theatergezelschap BonteHond, Kwatta en Het Markttheater. Op dit moment schrijft Van Dijk recensies voor Theaterkrant, geeft hij inleidingen voor Het Nationale Theater en werkt hij aan de eerste Nederlandse theatertekst volledig in Gebarentaal.
In het cabaretveld is Wouter Monden geen onbekende. Hij heeft nog geen gigantisch oeuvre aan oudejaarsconferences op zijn conto geschreven, maar wel al een decennium lang podiumervaring én hij maakt de razend populaire podcast Elektra, waarin hij cabaretiers vraagt naar shows die ze liever waren vergeten. (meer…)
Niet kunnen kiezen tussen twee mogelijkheden. Descartes schreef al: ik twijfel, dus ik denk, dus ik ben. In Cock is hoofdpersonage John (Daniel Cornelissen) de vleesgeworden definitie van de pathologische twijfel. Zijn besluiteloosheid leidt van een slagveld van verdriet en onbegrip in zijn omgeving tot volslagen immobiliteit bij zichzelf. (meer…)
2050. De sociale media-cultuur is nu ook in het regeringsbeleid terechtgekomen. De ‘likes’ tellen het zwaarst en iedereen moet zich aanpassen aan het gestelde schoonheidsideaal van Het Ministerie van Mooie Mensen. Gelukkig komen er kinderen in opstand. (meer…)
Good old Pietje Bell. Voor ondergetekende is het echt jeugdsentiment, door de bekende filmreeks van Maria Peters in 2002. Andere generaties zullen aan de kinderboeken van Chris van Abkoude denken, die de jongensboekachtige avonturen vol kattenkwaad in het vooroorlogse Rotterdam optekende. (meer…)
Over ruim een maand wordt Peter van Rooijen 40 jaar. In het liederenprogramma Liefde, dood & taart (de laatste uit zijn Liefde/dood-trilogie) staat hij stil bij deze midlife-mijlpaal. En laat zien misschien wel één van de beste liedtekstschrijvers van het moment te zijn geworden. (meer…)
‘Dag, meissie.’ Het is de vaste manier waarop acteur Bas Keijzer elk bezoek weer afscheid neemt van Annet. Keijzer sloot zich jaren geleden aan bij een vrijwilligerscentrale en koos ervoor om meermaals per week op bezoek te gaan bij een 88-jarige dame. Na een mooie podcast bij de KRO-NCRV in 2019, vertelt hij nu bij Jori Hermsen Producties nogmaals het verhaal van de bijzondere vriendschap. (meer…)
Op het eerste gezicht voelt het toch een beetje als here we go again, de nieuwe versie van Mamma Mia!. Drie maal eerder stond de jukeboxmusical uit 1999 op de Nederlandse planken (2003-2006, 2009-2010 en 2018-2019). Toch blijft de vrolijke hitparade met de fameuze liederen van ABBA een groot succes. (meer…)
Exterieur – Cultura Nova Heerlen – Dag. Hondenweer. Een kleurig schuurtje gemaakt van golfplaten en plastic. Drie spelers, volledig in het zwart, komen al blaffend en dansend naar buiten. Eenmaal in het schuurtje, bestaat het ‘zaallicht’ enkel uit twee hangende peertjes. De peertjes vallen ineens uit en er klinkt een flamenco-achtig lied in het Spaans. Wat straks te zien zal zijn, zo wordt gezongen, is het verhaal van een verdwaalde hond in een harteloze stad. (meer…)
Daar staat hij: Napoleon Bonaparte. Overal hangt de Franse driekleur. Als publiek zijn we via de majesteitelijke deuren van het laad- en losgedeelte van de Haarlemse Stadsschouwburg bij hem op audiëntie. Op een bekende melodie van chansonnier Stromae zingt en rapt de Keizer der Fransen zijn broertje Lodewijk toe. (meer…)
De locatie van de voorstelling Coco kan het, die gaat over een klein vogeltje dat leert vliegen, kan eigenlijk niet beter. Een aantal zaalwachten leidt ons naar een open plek achter het grote podium van het Amsterdamse Bostheater. Daar zien we Mama Coco (Afra Ernst), die het publiek uitnodigt om plaats te nemen in knusse nesten, gemaakt van katoen. Zo zit iedereen in een mum van tijd verspreid naast elkaar en wachten we op wat er komen gaat. (meer…)
