De voorstelling Zwart water is niet spannend, ze is bloedstollend. Met een mengsel van afschuw en fascinatie kijkt de toeschouwer vlak onder zijn neus in de afgrond van het Kwaad. (meer…)
Theaterkrant - Het grootste theaterplatform van Nederland
Pieter Rings (1962) studeerde sociologie aan de Universiteit van Amsterdam. Werkte bij het Haarlems Dagblad, het ministerie van WVC, het Nederlands Architectuurinstituut, en is inmiddels corrector bij de Volkskrant. Is Dudok-expert en geeft bijles aan kinderen in Amsterdam Nieuw West. Schreef voorheen over theater bij HP/De Tijd. Voor Theaterkrant.nl schrijft hij over toneel, muziektheater en jeugdtheater.
Het mooiste uit de voorstelling Meis! zijn de bosgeluiden: de wind die hoog in de bladeren van de bomen waait (op het toneel wordt zachtjes in kluwen geluidstape gegraaid) en het begin van een regenbui (langzaam met de vingertoppen op aluminiumfolie trommelen). Bij het maken van de geluiden van de vogels in het bos (met of zonder fluitjes) is het doodstil in de zaal. (meer…)
Het Vijfde Seizoen geeft een toegift, een extra, vijfde aflevering aan Vivaldi’s Vier Jaargetijden, die in een eigenzinnig mix van muziek en theater worden verbeeld. In het laatste bedrijf zou aan de laatste klimaatveranderingen gehoor worden gegeven. Inderdaad volgen de weersgesteldheden elkaar dan in snel tempo op. (meer…)
Dikkie Dik is een ideaal icoon. Overal rond, met maar één kleur (oranje) en met één lettergrepige uitspraak (‘miauw’). In de theatervoorstelling Dikkie Dik & ik worden daar geen nieuwe eigenschappen aan toegevoegd. En wanneer Dikkie Dik op het toneel uiteindelijk tevoorschijn komt in een huizenhoog tekenboek roepen alle kinderen hard en enthousiast zijn naam. Dat roepen gaat de hele voorstelling door. Herkenbaarheid voorop. (meer…)
Indringend zijn de beelden die op de muur geprojecteerd worden. Indringend is de aanwezigheid van de performers die vlak langs je lopen. Maar indringend is vooral de geluidsband. Beelden, performers en geluid lijken aanvankelijk elk een eigen verhaal te vertellen, maar uiteindelijk maakt hun wisselwerking de voorstelling indringend in het kwadraat. (meer…)
Het is even wennen nu Kikker en zijn vriendjes niet meer getekend zijn, maar als poppen op toneel staan. Met achter die poppen volwassen spelers die ze bedienen. Maar het loopt allemaal op rolletjes en er is een echt Kikker-verhaal. (meer…)
Over een broer die verslaafd is, waarmee het steeds moeilijker omgaan is en die uiteindelijk niet meer te helpen is. Het Collectief maakt er een indringende muziektheatervoorstelling van.
In de voorstelling Buiten de lijntjes laten Anne de Blok, Mauro Casarini en Jesse van der Wel situaties zien die bijna allemaal in nachtmerries veranderen. (meer…)
Er is een heel arsenaal getogen naar de polder vlak buiten Leiden voor de voorstelling Tussenland van PS|theater: een stellage van drie verdiepingen in de buitenlucht, een band met een zangeres, een grote groep figuranten met bolhoeden en twee acteurs. (meer…)