Theaterkrant - Het grootste theaterplatform van Nederland
Danseres Sherise Strang beweegt over het toneel, verwikkeld in een innerlijke strijd. Haar zwarte moeder zingt haar in een ballade toe dat ze haar eigen stem moet vinden en voor zichzelf op moet komen. De buitenwereld doet haar ironisch na. (meer…)
In een abstract decor staan zes danseressen op een diagonaal. Elk van hen maakt sierlijke schilderbewegingen in de lucht. De muziek is onheilspellend, doordringend, doch zacht. Eén voor één rennen zij met gespreide armen als vogels het toneel af. (meer…)
Er staat een kleine rood-witte circustent in het midden van de piste. Voor aanvang gaat het doek al zachtjes op en neer door de dansers die erin verscholen zitten en waarschijnlijk nog wat rekken en strekken. De tent blijkt een doos vol verrassingen, een bonte groep dansers en circusartiesten komt eruit tevoorschijn.
We zien vier vrouwen die aan de camera vertellen hoe angsten en onzekerheden altijd aanwezig zijn. Ze staan op het randje van de afgrond, van zichzelf verliezen in hun eigen gedachten en hieraan onderdoor gaan. Zo start de film Mother Melancholia. Het is één van de films in de categorie Shorts XL van Cinedans Fest, dat deze week internationale dansfilms presenteert.
(meer…)
De dansers tuimelen in felgekleurde kostuums door het beeld. De kleuren zijn prachtig in contrast met de besneeuwde Alpen op de achtergrond. Net als in de begeleidende muziek van Vilvadi komen in de dans en het beeld alle seizoenen langs; in de acrobatische sprongen schuilt de zomer, een lentezonnetje straalt op het gras en de winter zien we in de hoge bergtoppen. (meer…)
We zien een rijstveld met kabbelend water. Er klinkt het ruisen van de wind. Daarvoor rennen dansers als vogels over het toneel, maken bewegingen zo subtiel als een zacht briesje en stampen stevig met hun voeten in de aarde. Bij elke stamp klinkt er een diepe drum. Zo start de film Rice van Cloud Gate Dance Theatre uit Taiwan. De film wordt vertoond bij het Cinedans FEST dat vanaf morgen vijf dagen lang de state of the art van de internationale dansfilm presenteert. (meer…)
In de donkere parkeergarage schalt intense muziek door de koptelefoons van het publiek. De projecties op de wand ver achterin de ruimte vertonen het sterrenstelsel. ‘In het begin was het een knal, wervelende oersoep nog. En dan wonderlijk wonder, leven.’ Er staat een mens eenzaam voor het sterrenstelsel, evenals een oranje brievenbus. (meer…)
Het is stil en pikkedonker in het lege winkelpand in Alkmaar. Slechts een enkele kuch en de ademhaling van het publiek is hoorbaar. Dan klinken er stemmen, in onder andere het Nederlands, Pools, Vlaams en Deens. ‘Ik improviseer, hoewel ik walg van improviseren. Bij elke stap struikel ik over mijn ondeskundigheid. Mijn manier van doen riekt naar de provincie.’ (meer…)
Op het toneel staan grote witte blokken met hoekige vormen. Het lijken een soort hunebedden, waartegen verscheidene dansers aanleunen. In stilte beweegt een danser zich tussen de blokken door. Alleen zijn ademhaling en het schuiven van zijn blote voeten op de balletvloer zijn hoorbaar. De spanning is voelbaar. (meer…)
