Een paar meter boven de vloer zweeft een groot ruimteschip. Het draait traag rond en straalt via zijn gouden spiegels lichtstralen de zaal in, alsof het een boodschap probeert te zenden naar het publiek. (meer…)
Theaterkrant - Het grootste theaterplatform van Nederland
Lars Brinkman (1993) beweegt zich op een fluïde manier door het theaterwerkveld; hij werkt de ene avond als theatermaker en performer, de andere als recensent of drag queen. In 2017 studeerde hij af als acteur aan de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht, waarna hij de voorstellingen Männerbund en Nader tot U maakte. Hij speelde o.a. in Boys Won’t Be Boys en in producties van Het Nationale Theater/NTJong. In zijn werk vertelt hij verhalen vanuit een roze en queer perspectief en probeert hij zaken die vastgeroest lijken te zitten in de samenleving te bevragen en open te breken.
Een paar meter boven de vloer zweeft een groot ruimteschip. Het draait traag rond en straalt via zijn gouden spiegels lichtstralen de zaal in, alsof het een boodschap probeert te zenden naar het publiek. (meer…)
Het publiek zit verdeeld over vier tribunes. In het midden staat een grijze keukentafel, waar vier mensen aan zitten. Vrouw, oma, kleindochter en man. Boven de tafel hangt een tl-lamp die koud licht op hun gezichten schijnt. Ze eten zwijgend een bordje met risotto. (meer…)
In Im Tod – In My Time of Dying ontmoeten twee theatermakers, één uit Duitsland, één uit India, elkaar in het hiernamaals. Ruim een uur praten ze met elkaar over hun verschillende ervaringen en delen ze anekdotes over de dood. Maar door het gebrek aan een heldere visie en het quasi-nonchalante spel van de twee performers, blijft het geheel jammer genoeg een wat levenloos samenraapsel aan scènes. (meer…)
In A Sense of an Ending wordt het einde van de wereld verbeeld. Iets waardoor de mensheid alles wat het bezighoudt laat vallen en zich overgeeft aan iets groters. Een spirituele kracht die al onze dagelijkse bezigheden in een split second doet verdampen. Theatermaker Gerben Vaillant creëert een wereld die aan een beeldend werk of een gedeconstrueerde filmscène zonder plot doet denken, waarin de personages berusting vinden in het omarmen van het einde. (meer…)
In 2019, net toen Bolsonaro aan de macht kwam in Brazilië, dook Marcelo Evelin samen met zeven performers de studio in. Ze speelden hun voorstelling in Brazilië, maar moesten door de COVID-pandemie hun verdere tournee platleggen. Nu, drie jaar later, brengen ze het werk weer tot leven. (meer…)
Voor zijn nieuwe voorstelling bewerkte Steef de Jong samen met tekstschrijver Louis van Beek een operette uit 1908 van Oscar Straus. Ze leggen de nadruk op de kracht van de verbeelding in een dynamisch spel van dubbelrollen. Met op de achtergrond de dreiging van de oorlog hier niet ver vandaan, laat hij zijn spelers een klucht spelen om te ontsnappen aan het naderende gevaar. (meer…)
Onder de naam ‘Endless February’ organiseren de Oekraïense regisseur Iana Guzdenko en actrice Alesia Andrushevska, in samenwerking met de Balie en Frascati, een reeks avonden waarin Oekraïense theaterteksten, geschreven nadat de oorlog uitbrak, worden gelezen door Oekraïense en Nederlandse toneelspelers. (meer…)