Auteur: Mia Vaerman

2 Declaus Theatertekstkritiek Verstikking én houvast in Joodse familiekroniek 15 juni 2020

Exact dezelfde ruiker schenkt de bruidegom aan zijn kersverse bruid. Exact dezelfde camelia’s als aan zijn ex. En beide keren door zijn vriend voor hem besteld. ‘Dory vindt zoiets niet erg’, sust die vriend Hans. ‘Ik vind het trouwens tamelijk passend: dezelfde bloemen bij dezelfde gelegenheid. Je hebt haar verder toch ook niets ànders te bieden.’ (meer…)

Recensie De thuisrecensent: gevoelig portret van Runa Robbroeckx 11 mei 2020

Ook de Belgische theaterrecensent Mia Vaerman blijft thuis. Het online aanbod staat al een tijdje wagenwijd open, maar vorige week pas zag Vaerman haar eerste échte online voorstelling: All We Ever Look For van Runa Robbroeckx. (meer…)

Toneel body a.k.a. - Bloet 2 december 2019

‘No explanation’ staat er op de folder die bij de inkom ligt, en ‘eins zwei drei – die Kunst is frei’. Verder niets. De toeschouwer moet het zelf maar uitzoeken bij de première van body a.k.a. Een bevreemdende opgave, maar een hartroerende ervaring tegelijk. (meer…)

Toneel Who’s Afraid of Virginia Woolf - Mesut Arslan, KVS 12 november 2019

Soms vraag je je af wat Virginia ervan zou gevonden hebben dat haar naam alsmaar door het slijk gesleurd wordt voor een vulgair relatiedrama. ‘Who’s afraid of Virgina Woolf’ staat dit seizoen drie keer op … Lees verder

Declaus Theatertekstkritiek Theater op zijn Toon Tellegens 4 juli 2019

Vier keer opnieuw heft Lowie van Oers in zijn theatertekst aan met ‘Er was eens’. Alsof het verhaal telkens opnieuw begint, met elke keer een ander personage. (meer…)

Muziektheater Immens - Theater Utrecht 19 juni 2019

Het is een krachttoer: maken dat je in één voorstelling Nietzsche begrijpt – of zijn denken, tenminste – én begrijpt dat de man onredelijk was, geniaal maar grotesk, begaafd maar verworden, onmenselijk kortom. I-(m)mens is dan ook de gepaste titel van het stuk: niet-menselijk zoals in i-(r)rationeel, en tegelijk immens van ‘groots’. Want Nietzsches denken is ontzaglijk, en Vincent van der Valk vertolkt hem magistraal in deze muziektheatersolo. (meer…)

Anders The End – A trilogy on ending - Strasse 17 juni 2019

Het Milanese collectief Strasse liet zijn oog vallen op Oerol om een trilogie neer te zetten over onze perceptie van de tijd. Nederlands regisseur Lotte van den Berg wordt ook vermeld in het programma, maar de link is onduidelijk – behalve dan dat beiden de openbare ruimte kiezen als hun werkterrein. Een voorstelling in drie stukken en op drie plekken dus, met zeeën van tijd ertussen. Tot ergernis van menig toeschouwer. (meer…)

1 Toneel Aardappelbloed - Emma Lesuis 16 juni 2019

Vaak is alles gecompliceerd, soms is iets doodeenvoudig. Het verhaal van de slavernij in Suriname, bijvoorbeeld, is eenduidig triest. Als dochter van een Surinaamse, zwarte moeder en een witte vader, trekt Emma Lesuis naar het land waar de roots van haar moeder Deimveld (soort omkering van veldmeid) liggen. Of ook háár oorsprong daar ligt, wil ze uitzoeken.

(meer…)

1 Toneel Congo - Faustin Linyekula 25 mei 2019

Het is een keiharde boodschap die Faustin Linyekula in Brussel de zaal inslingert, en toch is ze amper agressief verwoord. De feiten getuigen onweerlegbaar. Of zoals hij het bij de aanvang aangeeft: ‘De wonde spreekt helemaal uit zichzelf.’ (meer…)

Toneel Bagaar - Toneelhuis, Lazarus 29 maart 2019

‘Bagarre’ betekent vechtpartij in het Frans. In Vlaamse gewesttaal staat ‘t is bagaar voor ‘er is een conflict’. Hoezo een straatgevecht? Het is toch niet het armtierig crapuul dat op de vuist gaat in de voorstelling, maar de weldoorvoede kampwachters en hun echtgenotes? Een doordachte titel: achter de publiek idealistische façades worden wel degelijk smerige privézaakjes uitgevochten. (meer…)