Auteur: Mia Vaerman

Mia Vaerman recenseert theater, dans en filosofie. Ze is gastdocent ‘Media & Maatschappij’ op het Ritcs, School of Arts Brussels, en lid van de jury van het Vlaams Theaterfestival. Atelier, een poly-cooproductie van de Koe, tg Stan en Discordia is voor haar pure poëzie en filosofie inéén, en de meest magische productie die ze ooit zag.

Beeldend theater Crash Park. La vie d’une île - Philippe Quesne

Acht overlevenden van een vliegtuigcrash komen terecht op een vulkaanrots en moeten het daar zien te rooien met elkaar, met de natuur, met de omstandigheden. Moeten of mogen? Want het pakt best idyllisch uit, zo van de zaal uit bekeken, in de nieuwe voorstelling van Philippe Quesne. De Franse theatermaker is er de man niet naar om grote drama’s in beeld te brengen; zijn voorstellingen getuigen meer van grappige tot licht cynische, maar altijd zachtmoedige observaties van de mensensoort. (meer…)
Jeugdtheater De torens van Beiroet (10+) - Muziektheater Transparant & Moussem Nomadisch Kunstencentrum

De grote zaal in kunstencentrum Ter Vesten in Beveren (zo’n 30 kilometer buiten Antwerpen) zat goed halfvol met kinderen tussen acht en twaalf voor de voorstelling De torens van Beiroet van Muziektheater Transparant & Moussem Nomadisch Kunstencentrum. Het rumoer was bijna niet te harden –  ik zat er middenin – en ik bedacht al dat grote schouwburgen beslist niet voor jonge kinderen gemaakt zijn. Tot actrice Aline Goffin met overmoed van wal stak, en de zaal compleet stil werd. Magisch! (meer…)
2 Toneel George & Eran worden racisten - George & Eran

‘Het leven zou tragisch zijn als het niet zo komisch was’, schreef astrofysicus Stephen Hawking. En hij had recht van spreken met zijn geniale geest in zijn verminkt lichaam. George en Eran doen hetzelfde in deze voorstelling: lachen op het slagveld van de diversiteit. Bewust gemene en onderhuids pijnlijke racistische uitspraken gooien ze te grabbel – iedereen moet eraan geloven – tot de aporie erop volgt. ‘Wat moeten we (nu) doen?’ Op die vraag komt geen afgelijnd antwoord, wel een aansporing tot blijven nadenken, én het verzoek om mild te zijn voor elkaar. Het levert een voorstelling op die het debat boven zijn eigen uitzichtloosheid tilt. Briljant geschreven en gespeeld, en bevrijdend om naar te kijken. (meer…)