Auteur: Hanna Timmers

Column Sociaal artistiek: Verbinden

‘Nee hoor, al Hanna’s voorstelling gaan in feite over hetzelfde: over dat we ons meer met elkaar zouden moeten verbinden’. Dat zegt mijn vader als een collega vraagt of het hem ook is opgevallen dat Amsterdam XXX jr. zo’n andere vorm heeft dan mijn andere voorstellingen. Blijkbaar heeft hij mijn werk van de afgelopen tien jaar opgevat als pamflet voor verbinding. (meer…)

Plus artikel

Column Sociaal-artistiek: De Amsterdammers

Het is december. In studio 2 van Internationaal Theater Amsterdam zitten verspreid door de ruimte 22 gespannen jonge Amsterdammers met hun rug naar de deur, een lege stoel tegenover zich en naast zich een krukje met daarop een stapel kaartjes, water en een tompouce. Ze wachten op het moment dat iemand op die lege stoel komt zitten. Ze weten alleen een naam: Chiel, Meikina, Nathalie, of Roy. (meer…)

Plus artikel

Column Sociaal-Artistiek: Wij zijn een gedeelde geschiedenis

Het is 27 januari, International Holocaust Remembrance Day. Vandaag wordt wereldwijd stilgestaan bij de slachtoffers van de Holocaust: met herdenkingen, lezingen, concerten én zeven jongerenprojecten van Theater Na de Dam. Die we nog steeds Theater Na de Dam noemen, omdat we niet goed konden verzinnen hoe dat dan in het Engels heten moest. Zo gebeurt het dat ik in Budapest op zoek ben naar de voorstellingslocatie en daar op een deur inderdaad een affiche aantref met ‘A Theater Na de Dam Budapest előadása’. Wat zoveel betekent als: een voorstelling van Theater Na de Dam Budapest. (meer…)

Plus artikel

Column Sociaal-artistiek: ‘Ik wil wel mee naar binnen’

Ik sta op straat twee jongens uit te leggen wat Radio van Deyssel is en zeg dat ze gerust even binnen mogen komen. Ze willen niet: ‘Mevrouw, hoe weet ik zeker dat u mij niet ontvoert?’ En dan klinkt achter mij: ‘Ik wil wel mee naar binnen’. Daar staat ontwapenend glimlachend buurmeisje Sultan, 13 jaar. (meer…)

Plus artikel

Column Het is hier geen Jeugdtheaterschool

Het is hier geen Jeugdtheaterschool! Dat zei mijn moeder, als ik eens vreselijk moest huilen, heel erg enthousiast was of uitbundig vertelde. Ze bedoelde dan dat ik een beetje moest dimmen en die aanstellerij maar … Lees verder

Plus artikel

Column Rot op met je oorlog!

Ze staan stevig met beide benen op de grond. De blik vooruit. Bijna uitdagend. In hun handen kartonnen bordjes met daarop Joodse familienamen met eronder Amsterdam Oost gevolgd door Sobibor of Auschwitz. Terwijl we … Lees verder

Plus artikel

Column Nederlands-Indië

Zenuwachtig worden de laatste tips en trucs uitgewisseld. ‘Wat nou als ik niet meer weet wat ik moet vragen?’ ‘En wat nou als die meneer heel emotioneel wordt?’ De vier theatermakers van NTjong die de … Lees verder

Plus artikel

Column Op de fiets

Ze zijn 17 en 18 en hebben nog nooit verder gefietst dan van school naar huis. En dat is een luizenstukje. En nu, het is de zomer van 2012, staan we in het centrum van … Lees verder

Plus artikel

Column Kippengaas

‘Dus je gaat de hele tijd achter me aanlopen?’ Faisal vraagt het vol ongeloof.

In het kader van Frascati Issue ‘de (on)vertelde stad’ doen theatermakers onderzoek in buurten van Amsterdam, met als doel het maken … Lees verder

Plus artikel

Column Écht kijken

‘Beetje abstract dit hoor. Echt van die shit die we op school doen’, verzucht één van de jongens tijdens het repeteren. Ik schiet in de lach want naar mijn idee zijn we iets super concreets … Lees verder

Plus artikel