Alle reacties

Zouden jullie ook boven Zwolle willen spelen?

Heb de video die door was gestuurd door mijn schoondochter met bewondering bekeken. Oké , ik keek vooral als oma. Mijn kleindochter deed ook mee.Wat een KUNST om je zo te presenteren. Chapeau…👍👍

Ik begrijp het niet zo goed.

Wat een teleurstelling. Twee zeer talentvolle mensen die zo’n dubieuze voorstelling neerzetten in Amstelveen. Het ontstijgt zelden het niveau van een studentencabaret. De moraal van hun boodschap is mij ontgaan. Anderhalf uur kwetsbaren in de samenleving in een verkeerd daglicht stellen. Ondermaats en snel wat anders gaan bedenken.

Dank voor jullie oplettendheid, het is inmiddels gecorrigeerd.

Nog 2 keer te zien in Bellevue, gaat dat zien! En hopelijk een reprise volgend seizoen. Deze voorstelling verdient meer speeldagen. Victor IJdens was voor mij een ontdekking. Wat een talent heeft die jongen. Jonge man. Jonge Werther.

Bouches-du-Rhône = Monding van de Rhône. In de Middellandse zee, die ligt jammer genoeg niet bij Parijs…

Kleine correctie, het koor is geen beroemd Parijs kinderkoor. Een bevlogen dirigent uit Marseille heeft met kinderen van diverse achtergronden uit le Cartier Nord (een extreme vogelaarwijk in Marseille) een koor van hoog niveau opgericht.

Dammit, zo slordig! Bedankt voor de opmerkzaamheid Katja.

Dank Katja, we hebben het aangepast.

De zus van Gus, gespeeld door Jacqueline Blom, heet in het stuk Clio. Sooze is de schoondochter van Gus.

Als je in de pauze weg gaat mag je geen beoordeling achterlaten.
Hilarisch. In de pauze zuchtte ik dat het me eigenlijk wel tegenviel, werd dus mooi voor de gek gehouden, fantastisch die kijk achter de schermen en huilen van het lachen bij het derde deel. Echt fantastisch.

Beste Piet, dank voor je opmerking. Slordig van ons. We hebben het inmiddels aangepast.

Je zult Julie vergeefs zoeken bij de B in je kaartenbak. Ze noemt Julie Van den Berghe, niet Julie van den Berghe.

Toch verkopen tranentrekkers zich het allerbeste! In een oude Flow las ik over Adelheid. Haar jeugd was al een tranentrekkerverhaal, dus waarom ben ik verbaasd dat ik halverwege de 45 minuten van een gemiste uitzending afhaak? Teleurstellend, maar ja, de mens in het algemeen houdt er nu eenmaal van. Kijk maar hoe langzaam alle bestuurders gaan rijden als er ergens een autowrak langs de kant van de weg ligt. Aaah, wat fijn dat wij daar niet in zitten! Het probleem met dit soort programma’s is echter wel dat je meer aantrekt van datgene waarop je focust (“What you focus on, you get more of.”). Meer ‘snot en trane,’ zoals de Zuid-Afrikaners zeggen. Too bad. It forms the State of the (homo sapiens) World.

Wat jammer voor de reputatie van het NNT!
Het stilzwijgen zegt alles natuurlijk! Het ga jullie goed Weizmann en Van der Hoek.
Het boemerang effekt zal niet op zich laten wachten!

Een te matte recensie van een juist zeer intense, boeiende en unieke voorstelling. Anders dan de recensent meent, voelt men vanuit de voertuigen wel degelijk een schuldgevoel wanneer de ‘spelers’ voorbij worden gereden. Dat bleek wel uit de reacties van het publiek in de bus, toen kinderen en zelfs de vrouw van de burgemeester werden gepasseerd. Het is knap gevonden en zeer verrassend dat het publiek eerst in een kleine scene op tafel van de burgemeester de autobussen voorbij ziet komen, om daarna die scene tot een maximum uit te vergroten waarin het publiek zélf plaats moet nemen in de bussen. Dat daar geen paniek ontstond, is geen gemiste kans van de toneelgroep, maar juist een perfect georganiseerde levensechte evacuatie. Van gezellig uitzwaaien was geen sprake, daarmee laat de recensent zich onnodig kleinerend uit.
De recensent gaat verder voorbij aan het prachtig uitgelichte hoofddecor; niet alleen de slotscene was prachtig uitgelicht. Om nog maar te zwijgen van de mystieke sfeer die er hing toen het publiek na aankomst van de bussen richting IJssel liep. Hoogtepunt was inderdaad de scene waarin als een soort droom c.q. nachtmerrie de bevolking in beweging kwam.
Een geweldige voorstelling die een veel groter publiek (en meer recensie-sterren) verdiend, dan het nu heeft gehad.

De vooroordelen dreunen zeker na en zijn dan ook het onderwerp van gesprek in onze educatielessen. Na de voorstelling bezoeken we alle scholen die de voorstelling gezien hebben. Samen met de jongeren praten we over de (h)erkenning van de vooroordelen en verkennen we samen hoe een gesprek over waarden wél gevoerd kan worden.
Saskia – Studio 52nd

Een pittige recensie die voorbij gaat aan het première-effect: een montagevoorstelling heeft vaak tijd = voorstellingen nodig om een eenheid te worden. Ik heb prachtige dingen gezien en gehoord en inderdaad wat weinig samenhang. Doms kennende zal dat na een aantal uitvoeringen anders zijn, monumentaal, zoals het meeste van zijn werk.

Ik vond de voorstelling prachtig. Het heeft me diep geroerd.