Alle reacties

Nou, en als jullie bij je demo’s een broodje willen eten, hebben wij van Bakkerij de Bruine Schilffer uit Soest daar tal van mogelijkheden voor. Contacteer ons op tijger@schilffersoest.org voor info en samples. We hoeven niet te kiezen tussen lekker en gezond.

Beste VCSD-leden, wij van FIBROCIT zijn als toeleveranciers van de cultuursector zeer begaan met jullie lot. Samen met de overheid streven jullie ernaar om maximaal de bezoekerscapaciteit op te drijven tot de anderhalve meter beperking. Weet evenwel dat wij bij FIBROCIT tools ter beschikking hebben om op een veilige manier nog een heel stuk verder te gaan ! Contacteer ons op info@fibrocit.com voor meer info en een demo. We hoeven niet te kiezen tussen veilig of rendabel wanneer beiden kunnen gecombineerd worden.

Dank José! We zitten met heel veel in dat schuitje hè. Tijd dat we van ons lieten/laten horen, hoe eng ook.

Herkenbaar Hadassa! en goed dat je van je laat horen.

Dag Karin,
Dit stuk wordt gelivestreamd, dus het is alleen te zien wanneer er daadwerkelijk een speeldatum is. De speellijst voor de voorstelling is hier te vinden: https://www.ndt.nl/agenda/

Heel erg toevallig; ik was het kind dat de zaal verliet met zijn ouders. Ondertussen ben ik zelf in de theaterwereld opgegroeid en ter verduidelijking; dit stuk was behoorlijk traumatiserend, en ronduit belachelijk slecht. Een voorstelling voor 8+ zegt u? Neen, want een gezond kind verliest met elke passerende minuut van deze “voorstelling” een volledig jaar van een voorheen gelukkige en onbezorgde kindertijd. Godzijdank dat ik zeven jaar geleden de zaal verliet.
In elk geval wel heel leuk om deze herinnering terug op de rakelen, zij het door andermans ogen!

Wat nog te zeggen… Frascati Producties betekent zo veel voor het Nederlandse theater.

Misschien kan dit gebeuren omdat we het ‘for granted’ zijn gaan nemen dat er een plek is waar er niet primair resultaatgericht wordt begeleid (“Shows leveren! Hits scoren! Sterrenregen!”). Een plek waar de artistieke leervraag zorgvuldig geformuleerd wordt, waar je het ambacht leert van makerschap, en niet per se dat van toneelregisseur.

Talentontwikkelen wordt hier begrepen als ontvouwen: iets dat je moet laten gebeuren, of beter, waarvoor je dienend de voorwaarden schept. Niet iets waarop je kunt sturen of waar je targets op kunt plakken. En niet alleen de bekende alumni van Frascati Producties (en hun publiek) hebben daar iets aan. Ook scenografen, dramaturgen, licht-, geluid- en kostuumontwerpers en andere leren hier wat het betekent om te functioneren als artistiek team. Hoe je in samenwerking je eigen discipline waarborgt. Ik heb het zelf mogen ervaren in onder meer een TA-2 productie en een Fraslab. Naar de presentatie van die laatste kwam mijn man (een Brit) kijken op onze tweede date. Hij wist niet wat hij zag: echt uniek vormonderzoek.

Frascati Producties is zoveel meer dan een plek om even wat meters te maken. Ze vertegenwoordigen een onvervangbare waarde. Samen met ons locatietheater maakt de werkwijze en signatuur waar Frascati Producties voor staat het Nederlandse theater zo uniek en aantrekkelijk in de wereld.

Het is allemaal al gezegd, met deze of andere woorden. Wat rest is ‘onbegrijpelijk’, ‘kapitaalvernietiging’ en ‘eeuwig zonde’. Laat genoteerd zijn dat het verdwijnen van Frascati Producties precies tegelijk getimed is met het afschaffen van de tweejarige AFK Ontwikkelsubsidie voor nieuwe makers in Amsterdam. Over 4, 6, 8 jaar nemen we de schade op.

Waar is de link om het stuk te kunnen bekijken?

Een ongekende schande dat dit kan gebeuren! Echt totaal onbegrijpelijk. Veel sterkte!!

HET GEITENPAD van RUTTE gaan bewandelen…

Hoe beweeg je in een paar dagen (ma. 23 nov = kamerdebat) dat ambtelijk #OCenW (zijn er klaar mee) minister #vanEngelshoven alsnog het advies van de #RvC gaat omzeilen en/of hun net gepubliceerde extra Coronamiddelen alsnog voor talentontwikkeling bij Frascati, PLAN Brabant e.a. inzetten.
#1. De #RvC heeft boter op het hoofd door met onduidelijke criteria voor ontwikkelinstellingen en productiehuizen 68 instellingen toe te laten met nauwelijks een toereikend budget. De Commissie adviezen zijn gecorrigeerd voor musicalontwikkelaars en bij festivals. Hier zit geen soelaas meer, behalve een bezwaarprocedure .
#2. Net voor de zomer is er een motie van o.a. GL en SP aangenomen om nog eens goed naar de talentontwikkeling te kijken en met gegevens te komen over het #afbraak% in de podiumkunsten (gericht op de positieve adviezen van Frascati, Plan Brabant ea.)
#3. In het najaarsoverleg in de 2e Kamer rond Kunsten kwam hierover geen helder antwoord, behalve dat de Minister zou kijken of ze in het kader van de Corona-maatregelen nog wat lucht en fin. ruimte op dit terrein kon creeren.
#4. Nu in haar laatste brief ter afhandeling van Kunstenplan en 3e Corona maatregelen beaamt ze het #belang van #talentontwikkeling middels afbouw tot zomer 2021 (sic!). Geen structureel reddingsplan noch mbt Kunstenplan (dan zouden er veel meer positief beoordeelde instellingen in aanmerking moeten komen, noch voor het uitgebreide voorstel van Frascati ea. in het Coronadossier. Procedureel lijkt de Minister dus vast te zitten.
#5.Voor een meerderheid in de #TweedeKamer om dit af te wenden zonder gezichtsverlies van #OCenW zijn naast de progressieve oppositie minstens D66 en CDA nodig.

#6. Een uitweg zou het volgende #geitenpad kunnen zijn: Bij de besteding van de Coronamiddelen die op 23 november a.s. worden vastgesteld zit ook een deel voor het #FondsPodiumkunsten en die de opdracht geven dit voornamelijk te besteden aan #meerjarige talentontwikkeling & instellingen. (bv jaarlijks x een budget ala Nieuwe-makersregeling).

#7. #Gaanwedatfiksen!?

Het zou inderdaad interessant zijn om te zien of te lezen hoe het (al dan niet zo bedoeld) kwalijke gedrag doorwerkt in het leven van de mensen die er de dupe, slachtoffer of overlever van zijn.

In de Standaard verscheen drie weken terug een mooi artikel met een verslag van de lezing van Insulted. Belarus in de digitale Leesclub, met ook een interview met de schrijver: https://www.standaard.be/cnt/dmf20201029_97984479

Welkom bij Ab Taxi Tiel, Arnhem en Nijmegen

Wij zijn een jonge onderneming dat garant staat voor kwaliteit en flexibiliteit vaste klanten kunnen rekenen op zeer scherpe prijzen

Missie – Kwaliteit en comfort vanaf het instappen tot het uitstappen

Skills – Wij vervoeren u snel en flexibel van A naar B

Klanten – Vaste Klanten krijgen tijdens het reserveren extra korting

24/7 service | www.abtaxi.nl |
0344-444444 – 0640080009 – 0640080003

Na het kijken van de documentaire ‘De Hoofdpersoon’ van Judith van Leeuw blijft er bij mij één vraag hangen: in hoeverre zijn de slachtoffers van Weissman op de hoogte gebracht/ betrokken geweest bij het maken en de verschijning van deze documentaire?

Een documentaire maken over ‘de grijstinten van #METOO in de theater(-kunst)wereld’ met als hoofdpersoon ‘de dader’ is een trap in het gezicht van al die mensen die tot op de dag van vandaag zijn getekend door precies al die vormen van machtsmisbruik die de documentaire inderdaad ook toont (gasslighting, intellectuele manipulatie etc).

Dat de documentairemaker een originele en intelligente vorm heeft gevonden om een gelaagd verhaal te vertellen over machtsmisbruik in de sector valt uiteraard te prijzen. Punt is echter dat het machtsmisbruik en de structuren die het in stand houden an sich niet worden aangeklaagd.

De doordachte vormkeuze als kwaliteitskeurmerk voor goede en waarachtige kunst, wordt in deze documentaire op zodanige manier doorgevoerd dat het zelf een onderdeel wordt van het grotere systemische probleem dat ze aankaart. Namelijk: zo lang je maar een goede vorm vindt voor het vertellen van je verhaal, maak je ruimte voor grijstinten. Zo lang je maar een taal vindt voor de kunst die je maakt, overtuig je mensen.

Hiermee toont deze documentaire wat mij betreft nogmaals aan hoe ontzettend frustrerend het is om als slachtoffer gereduceerd te worden tot een van de ‘grijstinten’ waar de kunstensector altijd zo prat op gaat. ‘Mooie vorm’, ‘intelligent gedaan’, ‘moedig de complexiteit in beeld gebracht’, ‘integere film’. Judith de Leeuw, je hebt een narcist die levens heeft vernield een zwanenzang gegund, onwaardig aan het mooie vak dat theater is.

Deze tijd vraagt niet om een zwanenzang van een narcist die te elfde ure ook nog een beetje kwetsbaar mag zijn met zijn eigen verhaal. Deze tijd heeft het nodig om zonder enige vorm van ironie, zonder enige vorm van enscenering en daarmee zonder enige vorm van voorbehoud te horen dat het voor eens en voor altijd gedaan moet zijn met dit machtsmisbruik en vooral met al die instellingen en gatekeepers -die er allemaal nog steeds zitten- die maar weg blijven kijken en een documentaire zoals deze met applaus ontvangen.

Voor de volledigheid nog een kleine aanvulling op mijn vorige bericht.
Die 2,50 eur extra staan vermeld als: administratiekosten.

Ook de Leidse Schouwburg rekent op het allerlaatste moment – bij stap 6 van 6 bij het online bestellen van kaarten- ineens nog 2,50 eur extra voor een e-ticket of de optie afhalen. (Voor het opsturen van je kaart komt er 5,50 eur bij.)

Beste theaters, wees gastvrij en eerlijk naar je publiek over wat een kaartje gaat kosten en zet de werkelijke prijzen bij de voorstellingen. Want je wilt je bezoekers toch niet het gevoel geven dat ze gepiepeld worden?

Het blijft een treurspel. En ik blijf er verdrietig van. Zo cynisch allemaal. Gaat Karel de Rooy zijn pleidooi ook aan het Fonds sturen, zodat die ter sprake kan komen in het beroep dat Fred gaat aantekenen? Dat zou misschien nog helpen.

Afgelopen weekend zag ook ik de documentaire.
En ik vond dat de documentaire juist bloot legt wat het mechanisme van zulke mannen en eigenlijk van de mens vandaag de dag: uiteindelijk meegaan in wat de regie wenst.

Daarmee is er juist een rare vorm van gelaagdheid voor mij.
Weissman laat in de uitbarstingen zijn masker vallen en toont dan de man die hij werkelijk is: iemand die zijn drift en impuls niet kan beheersen en waarbij alleen zijn wetten gelden. Op alle andere momenten, met het einde als hoogtepunt, doet hij wat de regisseur De Leeuw van hem verwacht. Het sociaal wenselijke. Het aannemen van een rol. Het worden van het personage dat de regisseur graag wil zien, zoals Weissman zelf tegen De Leeuw zegt vrij in het begin van de documentaire.

Dat daarbij aan de gevoelens van Stroet voorbij wordt gegaan maakt juist hoe vals het sentiment van Weissman is. Dat hij haar gevoel bachetaliseert en zijn gevoel heel serieus neemt, laat zien wat voor man dit is.
Uiteraard hadden er tussen alle scènes door nog interviews met slachtoffers van Weissman geplaatst kunnen worden. Maar dat had je als kijker veel meer gestuurd in wat je moet vinden en denken. Terwijl we nu zien wat het mechanisme is en daar zelf een oordeel over moeten vellen.

Daarmee laat de documentaire vooral zien dat zulke mannen in de publieke aanwezigheid zich voor zullen voordoen als de mannen die de openbare mening van hen verwacht worden te zijn, maar dat er maar vrij weinig voor nodig is voor ze hun ware aard laten zien.

Laat het fonds eerst eens beginnen om eens wat te zien. Wat Fred Delfgaauw op het podium zet is pure kunst. Wij volgen hem al vanaf 1980. Elke keer weer raken we ontroerd van zijn optreden. Ga eens kijken voordat er een oordeel wordt geformd.

Treurig. Maar om de schuld nu volledig bij het Fonds neer te leggen. Ook wordt er een cynisch beeld geschetst van theatermakers die lachend een aanvraag doen om zo de subsidie op te kunnen lepelen. Onzin, de meeste mensen werken keihard aan hun plannen.