Alle reacties

www.handvest.org

Een kleine aanvulling op bovenstaand artikel: hoewel me door de NO&B is verzekerd dat de tijdsgrens van 4,5 uur voor voorstellingen en generale repetities geldt van binnenkomst tot vertrek blijken enkele figuranten in de praktijk te zijn verteld dat er van binnenkomst tot het vallen van het doek gerekend wordt, en dat het omkleden en afschminken in je ´vrije tijd´moet gebeuren. Aangezien de opdrachtovereenkomst hier geen uitsluitsel over biedt is er dus op zijn minst wat twijfel over deze kwestie.

Wat jammer! Ik zat als student te hopen dat er kaartjes tegen een goedkoper studentenprijsje over zouden blijven, maar dit is balen zeg!
Ik heb de versie van 2009 gezien en vond het toen een fantastische voorstelling. Ik was dan ook echt benieuwd naar deze. Helaas is de studentenprijs alleen geldig vanaf een paar dagen voor de voorstelling, anders had ik er al een besteld.. Sterkte met de teleurstelling

Het was een mooie en interessante voorstelling, wij hebben genoten en Piet Mondriaan leren kennen.

Beste Jeroen, dat is allang gedaan, u dient zich toch eerst even in de materie te verdiepen, dan kan namelijk heel makkelijk; maar ik wilde de lezer niet onthouden dat Het Nationale Ballet misschien een geste had kunnen maken door Carel Kraayenhof en het Sextet Canyengue na afloop van ‘5 tango’s’ wél een applaus had mogen laten halen – want daarin ligt de kern.

Het was ook hoffelijk geweest om dit even in een e-mail naar haar te sturen ipv dit an plain public te posten.

Geachte mevrouw Thirza Lourens, u hebt gelijk, mijn excuses daarvoor. Maar het was hoffelijk geweest als u bekendmaakt dat u de personal manager bent van Carel Kraayenhof. Dan was uw aanvulling voor de lezer begrijpelijker én zinvoller, en niet zo kortaf geformuleerd. Bovendien: Carel Kraayenhof en Sextet Canyengue haalden na afloop van ‘5 Tango’s’ geen applaus, dat is misschien te wijten aan de organisatie van de avond. Maar dan had u als manager in een eerder stadium bij Het Nationale Ballet ervoor kunnen pleiten dat Kraayenhof én het Sextet na afloop wél en terecht zichtbaar waren in plaats van diep weggeborgen te blijven in de orkestbak. Dat had u de teleurstelling kunnen besparen die u kennelijk heeft, en dus nu pas uit na plaatsing van een recensie.

Dank voor je reactie, Ilmer. Goed punt. Ik heb de tekst aangepast.

Noord-Holland..? Euh.. bedoeld wordt denk ik het noorden van Holland..? Drenthe…?

Eerste helft sterk, tweede helft niet meer zo verrassend(!). toch een schitterende komiek, beetje Toon Hermans op zijn Vlaams.

Carel Kraayenhof speelde natuurlijk niet alleen, maar met nog zes muzikanten van zijn eigen Sexteto Canyengue.

wat is dat toch met die mevrouw Schoeters? Hoe bestaat het ze om te stellen dat een manifest ‘nooit verzoenlijk kan zijn’. Denk aan het handvest van de VN, rond mensenrechten – http://www.unric.org/nl/handvest. In mijn ogen barst ze van de tegenspraak. Ze is anti commercie en kunst die naar de massa buigt, maar wil met haar laatste boek wel ‘meer exemplaren verkopen dan Stieg Larsson’. Wat mij betreft is ‘niet-radicaal’ ook helemaal niet gelijk aan ‘middelmatig’. Denk nog maar aan Kundera, een door deze dame eerder gehanteerde referentie – zij het dan met flinke uitschuiver in ‘De kunst van het vallen’. De man wist met eruditie en gevoel voor fijnzinnigheid en nuance een allesbehalve ‘middelmatig’ literair alternatief te vormen voor schreeuwerige radicaliteit.

Een hele mooie en interessante voorstelling! Erg onder de indruk! Zeker de moeite waard om te gaan!

Ik ben niet echt thuis in het theater maar ik ga altijd naar alles kijken dat wunderbaum maakt. Hun voorstellingen zijn altijd hilarisch, ze maken een punt en laten me altijd nadenken.

Dit kan ik helaas niet zeggen over “superleuk, maar voortaan zonder mij”. Het lijkt alsof ze het boek van david foster wallace gelezen hebben en dachten “Superleuk, hier moeten we iets mee doen” Maar omdat ze niet wisten wat ze er in godsnaam mee moesten doen, hebben ze het boek een soort hoofdrol gegeven. Alsof dat de voorstelling zou redden. Nee, op mij kwam het over als stelen en er heel openlijk voor uit komen. Dat blijft stelen en binnen de kunst kun je wat mij betreft bijna niets ergers doen. Ze bouwen niet voort op het boek, ze geven niet echt een mening over het boek of de inhoud. Het is totaal onduidelijk wat ze willen zeggen. Ze reduceren een slap essay van een man die 200 paginas kan lullen over niets tot een voorstelling van anderhalf uur die nog minder inhoud heeft. Praten over niets is niet beter dan niets.

Heel erg jammer, als je geen goed idee hebt denk dan wat langer na.

Wij waren er gister ook, en de recensie doet de voorstelling eer aan, natuurlijk zijn er details niet genoemd, en is er altijd wel iemand die het beter op had kunnen schrijven. Op zijn eigen podium welteverstaan.

Ene Miguel Vroomen staat vermeld als belanghebbende en betrokkenen, dus ik vraag me af hoe geldig deze reactie is. En bovendien: er is wel meer niet beschreven maar wel gezien. Het gaat mij om de spiegeling van de vergeefse fysieke passie van de New Yorkse-journaliste met die van de Larense geliefde. Een recensie is in dit geval geen biografische opsomming.

In het stuk komen nog twee personages c.q. (ex-)geliefden aan het woord!! Lijkt mij belangrijk te vermelden.. Actrice Annemarie de Bruijn vertolkt dus drie rollen in het stuk..

Toch fijn dat u, ondanks dat u een flink stuk heeft gemist kennelijk, toch de voorstelling met vier sterren beoordeeld! 😬

We zijn gisteren geweest. De 5e show van Tineke Schouten op rij. Ik moet eerlijkheidshalve bekennen dat ik deze voorstelling wel de minste vond. Met name het vertellen van haar levensverhaal tussendoor zorgde voor een saaie afwisseling. Er werd minder gelachen dan anders. Maar toch zeker wel de moeite waard. Ik zou hem beoordelen met 3,5 *

Ook wij waren in de pauze bijna vertrokken: wat een makkelijke, goedkope klucht zonder humor. Toch maar gebleven. En gelukkig maar! Na de pauze draait alles om en begrijp je waarom het eerste deel is zoals het is. En echt, ik heb in tijden niet zo hard gelachen, de tranen stroomden over m’n wangen. Echt, blijf, het is de moeite waard!

Dank voor de reacties. We hebben de naam van schrijver, acteur en theatermaker Laurens ten Den aangepast.