Voor de gelegenheid is De Theatertoren op de Parade omgedoopt tot Wedding Chapel. Voorafgaand aan de voorstelling kunnen stellen zich inschrijven: hier kan romantisch maar snel getrouwd worden. Op een buitenpodiumpje spoort actrice Manoushka Zeegelaar Breeveld elke festivalbezoeker onvermoeibaar aan. Wie wil zijn geliefde nu niet gelukkig maken?

Bijgestaan door toetsenist Robert van der Hoop, neemt Zeegelaar Breeveld ons als ceremoniemeester van de Wedding Chapel mee in een energieke scene; waarbij het eerste koppel van de lijst zowaar meteen maar wordt getrouwd. Het is een feestelijk gebeuren waarin Zeegelaar Breeveld helemaal op haar plek is: aanstekelijk, scherp en op haar gemak.

Maar dan ontwaart ze een man in het publiek die ze eerder al heeft getrouwd: Jef Hofmeister (als zichzelf), wiens vrouw twee jaar geleden is overleden. Deze voorstelling wordt vanaf dan een ode aan haar, en aan de reizen die Hofmeister en zij samen maakten toen ze kanker kreeg. Hofmeister schreef in elke stad die ze bezochten een lied.

De voorstelling draait uiteindelijk om die nummers, die ons meevoeren naar onder meer Parijs, Havana, Lissabon en natuurlijk Las Vegas – waar Hofmeister uiteindelijk trouwt met ‘zijn prinses’. Tekstueel komen er vaak mooie bespiegelingen over liefde en dood voorbij – soms helaas wat overstemt door geluiden van buiten of de muziek. Hofmeister zingt bij vlagen met een Maarten van Roozendaal-achtige inleving en rauwheid.

Hoogtepunt in deze halfuur durende voorstelling is zonder meer het intieme, klein gehouden Dan denk ik aan jou. We zijn inmiddels beland op Curaçao, en in prachtig poëtische frasen, waarbij de emotie alle kansen krijgt, zingt hij hoe alles – van Willemstad tot het strand van Cas Abao – hem doet denken aan haar.

Want jouw ogen/
zijn Curaçao/
blauw.

Qua spel valt er nog een hoop te winnen. De vanzelfsprekendheid van Zeegelaar Breeveld in de openingsscène staat in schril contrast met het gemaakte, ingestudeerde samenspel gedurende de rest van de voorstelling. Het zou deze voorstelling goed doen als deze drie mensen nog meer op elkaar raken ingespeeld, en de nummers worden versterkt door natuurlijker en geloofwaardiger spel. Ik kan dat overigens alleen maar als een belofte zien.

Foto: Jochem Jurgens