Vorig jaar won Cecilia Moisio de Prijs van de Nederlandse Dansdagen. Haar nieuwe voorstelling Mum’s the Word ging afgelopen weekend tijdens het festival in première in het Maastrichtse Kumulus Theater.

In een achterkamer of serre liggen bij aanvang vier bijna naakte vrouwenlichamen dicht tegen elkaar aan op de achtergrond. Tegen de achterwand wordt een video getoond van beelden van anatomische tekeningen van de baarmoeder, afgewisseld met filmopnamen van een jarenzestigziekenhuis waarin verpleegsters met strak gesteven kapjes op hun hoofd een aanstaande moeder bijstaan. Op de voorgrond van het decor, dat een strakke witte ruimte vormt, staat een tafel met twee stoelen.

De eerste beelden en de openingsscène van Mum’s the Word fascineren zeker. Ook het doordachte video-ontwerp van Mark Thewessen trekt meteen de aandacht. Verrassend scherp wordt soms van totaalbeeld naar totaalbeeld gesneden op de verschillende wanden, waardoor een andere situatie of periode zich aandient met de snelheid van een bliksemschicht. In het uitzicht dat door het achterraam zichtbaar wordt veranderen seizoenen, wordt het behang op de wanden vervangen, maar tikt de koekoeksklok gestaag verder. Wat helaas snel duidelijk wordt is dat Mum’s the Word sterk op esthetische keuzes leunt in het samenspel van beeld, geluid, tekst en beweging.

Waartoe de opvoeding van een jonge adolescent in een huis voor vrouwen kan leiden belicht Moisio uitvoerig. Tussen het veelvuldig opvouwen van witte lakens, de voorbereidingen voor het ontvangen van gasten of het vooruitzicht op een avondje uit, spelen telkens gevoelens van onbegrip, gebrek aan aandacht en frustratie op. Het zijn herkenbare ervaringen wellicht, maar de moeizame moeder-dochterrelatie die zich vervolgens ontvouwt wordt te uitvoerig uitgemeten en toont weinig opmerkelijke inzichten. De teksten verpakt in uitroepen of leesbaar in de door video geprojecteerde dagboekregels zijn voorspelbaar. Door de gekozen invalshoek waarmee de thematiek op het toneel wordt gebracht is het bewegingsmateriaal ondergeschikt aan het spel. En dat is jammer want daaraan is te zien dat Cecilia Moisio met Mum’s the Word een te onbekend terrein heeft betreden.

Foto: Jochem Jurgens