Het festival Moving Futures toont de choreografen van de toekomst en is een initiatief van Dansateliers, Dansmakers, DansBrabant, Generale Oost en Random Collision. Het festival reist langs verschillende steden in Nederland, afgelopen weekend werd de eerste reeks voorstellingen in Amsterdam afgerond met een gevarieerde triple bill in Dansmakers aan het IJ.

Eggs are good for your hair is een theatrale performance van Katja Heitmann (DansBrabant) uitgevoerd door slappekoorddanseres Melanie Hagedorn. Niet dat we Hagedorn meteen herkennen, uitgerust in een opblaasbare Disney-oufit zit ze boven haar dozen eieren. Een doordringend stofzuigergeluid raast door de ruimte. Het is een bizar landschap dat Heitmann hier creëert. Het masker wordt verwisseld, het figuurtje beklimt een trap en terwijl ze ongemakkelijk op het slappe koord balanceert legt Hagedorn uiteindelijk haar ‘ei’. Op quasi komische wijze laat Heitmann zien hoe dagelijkse obsessies ons voortdurend uit evenwicht brengen.

Van een hele andere orde is het werk van Jasmine Ellis, ze is verbonden met het Groningse Random Collision. Haar choreografie All of it is een sober duet dat het communicatief onvermogen laat zien tussen twee geliefden. In een korte reeks hoofdstukken, die worden aangekondigd door verschillende zoete songs en lichtstanden ontvouwt zich het dramatisch gegeven. Zijn de bewegingen van de twee aanvankelijk nog vloeiend, langzaam wordt de harmonie verstoord door agressieve bewegingen en stemgeluid. Al wordt er niet letterlijk gesproken, tamelijk illustratief laat Ellis in All of it zien hoe de twee uit elkaar gedreven worden door het meningsverschil. Zelfs de songs veranderen van kleur.

Fernando Belfiore zagen we de afgelopen jaren al eerder in presentaties van Dansmakers. Met provocerende sculpturale beelden en harde housemuziek bestookte hij zijn publiek. In de solo AL13FB< 3 is hij ingetogener en heeft hij zijn in your face strategie overboord gegooid. Met een licht ironische ijdelheid wordt het publiek in zijn universum gezogen.‘I am Fernando Belfiore.’ Door met herhaling van de woorden en armbeweging te spelen vervormt de zin zich. Beeldend is het werk nog altijd, in de solo onderzoekt Belfiore zelfs heel letterlijk het idee van body scuplture. Dat onderzoek is wel van oppervlakkige aard, want Belfiore zapt vooral. Zo rolt hij zijn lichaam in een meterslange aluminium loper, maar doet hij niets met de verkreukelde vorm die ontstaat. Veel bonte lichteffecten kent AL13FB<3, zelfs Belfiores T-shirt is verlicht. Woorden worden kreten, hedendaagse songs vermengen zich met oerritmes. Kameleon Belfiore toont een broeierig woud van beelden, waarin heden en verleden langzaam met elkaar versmelten.

(AL13FB<3 – Fernando-Belfiore/Dansmakers Amsterdam, foto: Thomas Lenden)