Voor Kinshasa electric werkte choreografe Ula Sickle samen met dansers Popaul Amisi, Jeannot Kumbonyeki Deba en Joel Makabi Tenda, dj Baba Electronica en rapper Carlos Nijhove. Met die line-up staat er een flinke internationale cast op het toneel. Sickle heeft een Pools/Canadese achtergrond en werkt ook in België. De dansers komen uit Congo, de dj – in het dagelijks leven Daniele Bershan – heeft Duits-Israëlische roots en de rapper (in de Utrechtse uitvoering) komt uit Amsterdam: Sickle nodigt voor elke speelplek een andere featuring artist uit.

Toch heeft de groep in Kinshasa electric een gezamenlijke taal. Het is de lingua franca van het nachtleven waarin dans en muziek de grote gemeenschappelijke deler zijn, maar waarin ook persoonlijke verhalen en keuzes worden onderzocht en gemanifesteerd.

Hun domein hebben de performers verlegd naar het theater met de opzet van een club. Een draaitafel, lage plateaus rondom waarover later felgekleurde lichten schijnen. Het is een herkenbare wereld, waarin identiteit een belangrijke rol speelt met felgekleurde en met prints bedrukte kleding, glimmende caps, sneakers met vleugels.

In Kinshasa electric klinkt de stem van een jonge generatie die via eigen platforms en kanalen verbindingen legt in een globaliserende wereld. ‘On one side you’ve got the media, but the truth is on our side, that’s Wikipedia,’ rapt Carlos Nijhove die tussen de dansers beweegt alsof ze al jaren samenwerken.

Voor de dans wordt onder meer geput uit een mix van hip hop en bewegingen uit de populaire cultuur. Daarbij hebben de Congolese dansers ieder hun eigen stijl en dynamiek en weten zij telkens te verrassen met nieuwe invalshoeken. Op momenten is er stilte en concentreren de dansers zich op kleine, geïsoleerde bewegingen. Daar tegenover staan bewegingen die uit het lichaam lijken te barsten, een eruptie van energie, waarbij de snelheid van de sprongen fenomenaal is. Bij de soms stevige beats en de opzwepende dans kan een aantal toeschouwers niet stil blijven zitten. Vooral door die intrigerende dans en de interactie tussen de performers is Kinshasa electric een interessante voorstelling, maar wat de choreografe daaraan wil toevoegen komt minder duidelijk over het voetlicht.

Foto: Bart Griekens