Een enkel lampje verlicht het gezicht en bovenlichaam van een danser. En een tweede lampje beschijnt er nog een. Enzovoort, totdat er vijf dansers zichtbaar zijn. Het licht brengt hen tot leven. Het begin van Ignite van danscollectief ISH verbeeldt een ontstaansgeschiedenis. Licht en muziek veroorzaken bij de dansers een soort elektrische schokken die bewegingen triggeren: de ‘ontsteking’ uit de titel van het stuk. Van een serene voorstelling ontwikkelt Ignite van choreograaf Shailesh Bahoran zich tot een explosief en oogstrelend dansspektakel.

Energie is de rode draad in Ignite. Muziek, licht, maar vooral de dansers zelf zetten elkaar in beweging. Wat begint als ‘traditionele’ moderne dans wordt al snel spannender en opzwepender, doordat die naadloos overgaat in hiphop, breakdance, zelfs in de bewegingstaal van vechtsporten, turnen en acrobatiek – en dan weer vloeiend door naar moderne dans. Zeer strak, gedisciplineerd, maar ook vurig, gepassioneerd en vrolijk. Solo’s en duetten doorkruisen groepsdansen en vullen ze aan. Kruipend, springend, rollend en glijdend laten de vijf mannen zich meeslepen op de muziek van Rik Ronner. Van tijd tot tijd treedt een danser op de voorgrond om als vanzelfsprekend een serieuze breakdance te doen.

Alles in het toneelbeeld is zwart. De dansers zelf, hun kostuums, de vloer, de wanden. Daardoor is het licht allesbepalend. Vijftien zuiltjes met lampen verlichten de dansers van opzij en van achteren. Nu en dan worden ze gevangen in de lichtstraal die een enkele spot van boven werpt. Dat licht veroorzaakt schaduwen, trekt grenzen tussen zichtbaar en onzichtbaar, legt accenten en laat dingen in het duister. Het resultaat is een soort kunstwerk-in-reliëf, een spel van licht en donker. Het lichtontwerp is van de hand van Mike den Ottolander.

De Hindoestaans-Surinaamse choreograaf Shailesh Bahoran valt in de categorie Nieuwe Makers bij ISH, het danscollectief van artistiek leider Marco Gerris, waarin ruimte is voor alle vormen van hedendaagse dans. Bahoran beschikt echter over een volwassen talent: dit is geen choreografie van een beginner, maar een sterke, evenwichtige, volgroeide voorstelling. Bahoran heeft goud in handen met de vijf dansers op de première-avond: Roche Apinsa, Virgil Dey, Remses Rafaela, Wesley Rommy en Eddy Vidal zijn stuk voor stuk goede dansers. Ze gooien hun lijf voor deze voorstelling helemaal in de strijd. Bahoran heeft zich door zijn dansers laten inspireren en goed geluisterd naar hun verrijkende invloeden op zijn choreografie.

Een belangrijke aandeel in de sfeer van Ignite heeft de muziek van Ronner. Hij bouwt een geluidsdecor dat verglijdt van ambient music tot gitaarmuziek tot simpele percussie, aangevuld met het tsjirpende geluid van de cicade, de krekel. Al met al is de muziek eerder sturend dan ondersteunend. De dansers bewegen synchroon op de muziek of er juist tegenin, waardoor fraaie harmonieën en contrasten ontstaan tussen beeld en geluid. Solisten scheiden zich af van de groep, hun danst vormt de motor van de rest, zodat het vijftal weer een geheel wordt.

Zo houdt Ignite de toeschouwer van het eerste moment tot aan het slotbeeld in zijn ban. Oogstrelend en adembenemend.

Foto: Studio Breed