Simon Vinkenoog schreef er tijdens zijn detentie het dagboek Tegen de wet en ook Herman Brood verbleef er eens. Maar met de sluiting in 2014 van de oudste gevangenis van Nederland, de Penitiaire Inrichting Wolvenplein in het centrum van Utrecht, heeft de stad er voorlopig een prachtige locatie voor kunst en cultuur bij. Ook Spring Performing Arts Festival programmeert deze editie in het inmiddels tot De Vrije Wolf omgedoopte Rijksmonument.

Voor de performance CPR Practice (cardio-pulmonaire resuscitatie) van Geumhyung Jeong loopt het publiek langs een expositie in de gangen, via een kleine kapel naar een gymzaal. Aan weerszijden zijn twee lange rijen met stoelen en zitkussens opgesteld. Aan het einde daarvan, in het midden, ligt op een matras een pop. Een regelmatige ademhaling is hoorbaar in de ruimte. Als Geumhyung Jeong aan de andere kant van de zaal opkomt, steekt zij langzaam de zaal over. Haar witte gympen gaan als eerste uit, haar onopvallende, dagelijkse kleding volgt.

Voorzichtig gaat zij naast de pop liggen, drapeert het laken over haar onderlichaam en legt haar hoofd op zijn borst te rusten. Met haar vingertoppen beroert ze zijn borstkas. De aanrakingen zijn de aanzet van een sensueel spel waarbij de rollen geruisloos omgedraaid worden als zijn hand haar gezicht, lippen en borsten aanraakt.

De pop is onmiskenbaar een man, maar hoe de vrouwelijke performer hem voorstelt is gissen, als mens of als machine? En wie of wat beheerst de situatie als even later de ademhaling abrupt stopt? Met hartmassage en mond-op-mondbeademing, waar steeds meer medische hulpstukken bij worden gesleept, poogt Geumhyung Jeong haar geliefde in leven te houden. Alarmerende piepjes klinken en voorgeprogrammeerde machines becommentariëren haar inspanningen als ‘onvoldoende’ of ‘overmatig’, en sporen haar aan tot de juiste actie tot uiteindelijk een definitief ‘sorry, fail’ klinkt.

De performance CPR Practice roept verwondering op en appelleert aan actuele vraagstukken over de relatie tussen man en vrouw, en over het wankele evenwicht tussen mens en machine. Kunnen we met de beschikbare middelen van onze tijd de situatie zo kneden dat hiermee aan onze wensen en noden wordt voldaan? Geumhyung Jeong lijkt die kneepjes in ieder geval zodanig te beheersen dat de intimiteiten tussen de vrouw en man geloofwaardig overkomen. Tegelijkertijd schetst zij een beeld van de grenzen van de maakbare wereld. Overleven is nog steeds een onvoorspelbaar proces. En voor eenzaamheid is nog geen eenvoudige remedie gevonden.

CPR Practice is in september opnieuw te zien tijdens Festival De Keuze in Rotterdam.

Foto: Geumyhung Jeong