De Nederlands-Braziliaanse actrice en zangeres Marcella Wisbrun groeide op in de Braziliaanse wereldstad São Paulo. Ze kwam naar Nederland om haar Master of Arts in Theatre and Performance Studies te halen. Nu staat ze – met een kleine Braziliaanse vlag als herkenningspunt – als een ware tourgids klaar om de mensen uit veerpont Buikslotermeer mee haar bus in te trekken.

Want zo gaat dat op Fringe. Wil je – als één van de tachtig groepen/performers – publiek, zul je daar je best voor moeten doen. Maar een gratis busreis van ruim veertienduizend kilometer door Brazilië kun je natuurlijk moeilijk weigeren. Zeker met de belofte dat je binnen een halfuurtje weer in de Tolhuistuin staat. Het undergroundachtige theaterfestival beleeft zijn tiende editie, en spreidt zijn vleugels verder dan ooit uit buiten het centrum.

Aangekomen in de tot theater omgebouwde bus, vertelt Wisbrun ons dat we vanuit São Paulo, via Rio de Janeiro langs de kust naar het noorden rijden, om ter hoogte van de Amazone landinwaarts te gaan. Uiteindelijk zullen we weer in haar geboortestad uitkomen. Behalve Wisbrun worden we (muzikaal) begeleid door Harmen Kreulen (piano en gitaar) en Luiz Perillo (percussie).

Busreis door Brazilië is een hoogst persoonlijk verhaal van Wisbrun, die ons met liefde meeneemt naar plekken in haar geboorteland waar ze warme herinneringen aan koestert. Deze herinneringen worden afgewisseld (of aangevuld) met Braziliaanse muziek.

Het is een reis waar niet alleen het publiek, maar zeker ook Wisbrun zelf volop van geniet. Meest interessant zijn de kleine details van haar verhaal: de grote weg die de stad in tweeën splitst, de vrouwen die op vrijdagavond samenkomen om zich mooi te maken voor de mannen van de stad, de casanova’s.

Heel af en toe trekt ze een parallel naar haar leven nu, in Nederland, en dan wordt het, behalve een aangename kijkervaring, ook een spannend verhaal. Maar ze blijft vooral op veilig terrein: een uitgebreid en mooi verwoord reisverslag, een ode aan Brazilië, afgewisseld met prachtige muziek – maar daarbij hadden wij of zij (of allebei) wel iets meer uit onze comfort zone mogen worden getrokken.