Op een halve meter afstand komt Cerberus tot leven. Weliswaar in de vorm van een man in een kostuum van schuimrubber, bedekt met gouden pailletten, maar toch klikt er een zucht door het publiek als hij voor het eerst zijn kop opricht. Je deinst achteruit als hij op je afkomt. Voilà, de magie van poppentheater.

In zijn nieuwe voorstelling Break a legend brengt Duda Paiva een aantal eerder gemaakte figuren samen in een prachtig hofje in Amersfoort tijdens straattheaterfestival Spoffin. In zes scènes, steeds op verschillende plekken in het hofje, bieden de poppen en de dansers een nieuwe blik op een bekende figuur uit de mythologie. Zeus, in de vorm van een groot schuimrubberen hoofd, legt ons in de kapel de meerdere betekenissen van ‘fuck’ uit. In de kelder strijden Medusa en Antigone (Ester Natzijl). Onder rood aangelichte appelboompjes groeit het kleine, aandoenlijke babyduiveltje Morningstar uit tot een gevaarlijk monster. Terug in de kapel zingen de Schikgodinnen vrolijke up tempo-liedjes over de onontkoombaarheid van het noodlot. Dit alles onder de charmante leiding van onze gids Cupido (Augusto Valença).

De mooiste en ontroerendste scène is het duet tussen de godin Nikè en een man (Iliya Surla). Centrale plek, omgeven door heggen. Op een klein podium op het pleintje in de hof ligt Nike er verslagen bij. Met haar rug naar het publiek heeft ze zich opgerold als een balletje. Vanachter een heg komt de man tevoorschijn. Hij neemt haar in zijn armen en danst. Ze komt tot leven en krijgt vleugels van zijn liefde. Vleugels die haar nergens brengen want echt opstijgen kan ze niet. De man houdt haar tegen, neemt haar uiteindelijk haar vleugels af en laat haar opnieuw  verslagen achter.

Helaas zijn de twee scènes (Morningstar en Schikgodinnen) die volgen beduidend minder sterk, waardoor de voorstelling naar het einde toe aan kracht inboet. In Morningstar wordt het punt van de scène niet duidelijk overgebracht en de zingende zusters van het noodlot zijn een slecht verstaanbaar en wat flauw toetje.

Desalniettemin weet Duda Paiva met Break a legend iets moois neer te zetten. Hij maakt uitstekend gebruik van de locatie, waardoor de scène met Cerberus hier mooier en spannender is dan in de theaterzaal en het duet tussen Nike en de man iets magisch krijgt. Goed, er is wat veel materiaal uit eerdere voorstellingen ‘gerecycled’. De charme, de humor, de poëzie die hij naar Amersfoort brengt en waar we met onze neus bovenop mogen zitten is toch een klein cadeautje.

Foto: Henry Krul