By the way, ik ben nieuw hier. Het legendarische drieluik Valse wals – Bankstel – Zucht van Ria Marks en Titus Tiel Groenestege heb ik nooit gezien. Ook de verfilming niet. Geen desinteresse. Maar je kunt nu eenmaal niet alles zien. Nu heeft het duo een waargebeurde love story uit de Amerikaanse jaren vijftig tot uitgangspunt gekozen voor een kerstvoorstelling. De advocaat en het kantoormeisje. Waanzinnige liefde moet dat zijn geweest. Heet verlangen gecombineerd met zoutzuur. Crazy Love, zeg maar. Burt Pugach en Linda Riss. Nooit van gehoord. Geeft niks. Ik zie een tryout. Geeft ook niks. Ze zijn nog aan het inspelen.

De alleen doorstane kerst is lange tijd ook zoiets geweest als: de dertigste herhaling van That’s Entertainment op de Vlaamse televisie. Of: een gouwe ouwe zwart-wit Hitchcock op de BBC. Zo kwam Jan Splinter ooit door een onherbergzame winter. En zo begint Crazy Love. Sort of. In een prettig rommelig uitdragerijdecor begint een film noir-scène op groot scherm middenachter. Met van die dreigviolen en een gillende keukenmeidenstem. Maar van slachtofferschap is hier geen sprake, benadrukt het personage van Marks vervolgens. Geen onschuldige tikhit dus, die Riss, op het kantoor van gleufhoedcharmeur Pugach. Die wel als een blok voor haar valt. Wat maar deels wederzijds is.

Althans: deeltijds. Zij verlaat hem, hij neemt wraak en belandt achter de tralies. Na het gevang vallen ze alsnog voor elkaar. Happy end. Sort of. Zoiets moet het zijn. Tussen het achteloos op de speelvloer gedrapeerde meubilair dansen Marks en Groenestege hun krankzinnige affaire als een opgerekte pas-de-deux. Het is een combinatie van ballroom, hogeschool mime en slapstick. Niemand kan lekkerder vanuit een buitenmodel naaldhak op haar smoeltje lazeren als Ria Marks. En niemand verovert geraffineerder een dame en steekt en passant een complete zaal in zijn binnenzak en naast zijn pochet als Titus Tiel Groenestege. Ik heb veel geglimlacht. Een aantal omslagen heb ik duidelijk gemist. Aan overdwarsgebakken lucht dacht ik ook best vaak. En dan fantaseerde ik er die kerstsfeer in Theater Bellevue gewoon even bij. Kwam het toch nog allemaal best in orde.

Foto: Ben van Duin

[Sterren toegekend door de redactie.]